Centraal in mijn werk staat het menselijk lichaam, vooral het hoofd en de handen en de symboliek van het schip. Voor mijn boten met bemanning vind ik inspiratie in ontdekkingsreizen en pelgrimages zoals deze zijn uitgebeeld in middeleeuwse afbeeldingen. Hierin worden schepen en bemanningsleden geheel buiten de anatomische verhoudingen weergegeven, om de ziel te benadrukken.

De inspiratie voor de gezichten vind ik in vroeg middeleeuwse handschriften van Spaanse herkomst, met Noord-Afrikaanse en christelijke invloeden, bekend onder de verzamelnaam: 'Beatus'. Immigranten, overstekers en de symboliek van de Styx en de tocht van de Egyptische zonnegod zijn nauw verbonden met mijn ervaringen als arts binnen de palliatieve zorg.
Tot slot zijn de zwerftochten van Odysseus, verwoord in het gedicht ‘Ithaka’ een bron van inspiratie:

Houd Ithaka wel altijd in gedachten. Daar aan te komen is je doel. Maar overhaast de reis in geen geval. Beter is dat die vele jaren duurt, zodat je oud zult zijn wanneer je bij het eiland het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf, en niet verwachtend dat Ithaka je rijkdom schenken zal. Ithaka gaf je de mooie reis. Was het er niet, dan was je nooit vertrokken, verder heeft het je niets te bieden meer'.

(K.P. Kavafis, Gedichten. Vertaling: Hans Warren en Mario Molegraaf.)